
Słocina – wieś (aktualnie również w części osiedle miejskie) położona w odległości około 4 km na południowy wschód od centrum Rzeszowa. |
Posiada długą historię (zebraną w licznych opracowaniach). |
Zachowana najstarsza wzmianka o Słocinie pochodzi z roku ok. 1349, zaś o parafii rzymsko-katolickiej z 1419 r. |
Z tego to okresu – końca XIV, początku XV w. – pochodził pierwszy, drewniany kościół parafialny, prawdopodobnie ufundowany przez Ottona Pileckiego, dziedzica Słociny. |
Kościół spłonął, ale w 1466 r., Jan Pilecki, wojewoda krakowski, wystawił odnowienie fundacji kościoła w Słocinie. |
Wzniesiona z fundacji Jana Pileckiego świątynia była już murowana i konsekrowana pw. Św. Marcina bpa i wyznawcy. |
W 1624 roku została złupiona i zniszczona podczas najazdu Tatarów. Jej restauracji dokonał proboszcz słociński, ks. Adam Podgóski. W otoczeniu świątyni powstał obszerny cmentarz, zadrzewiony, otoczony murem. |
Rozbudowywany w ciągu wieków obiekt ten funkcjonował aż do 1913 r. ![]() |
Świątynię poświęcono 11.11.1916 r., a konsekrowano 8.05.1932 r. pod wezwaniem Św. Rocha. |
Zmiana Patrona kościoła i parafii nastąpiła na wniosek parafian, pragnących w ten sposób okazać św. Rochowi wdzięczność za otrzymane łaski. Nowemu Patronowi poświęcono jeden z bocznych ołtarzy świątyni, w którym umieszczono Jego wizerunek łaskami słynący. |
W roku 2019 ks. Stanisław Tarnawski, po 19 latach posługiwania w parafii jako proboszcz, odszedł na emeryturę. Nowym proboszczem parafii, zgodnie z dekretem Ks. Biskupa Ordynariusza, został od 17.08.2019 ks. Mariusz Matuszewski. |
Opracowania |
Ks. F. Malak, Dzieje parafii Słocina T. Inglot, Szkice z dziejów Słociny Praca zbiorowa, Słocińskie korzenie, cz.1-3 |